• FZO 4 pakt winst

    14 jul 2020
  • FZO 4 pakt winst.

     
    Het was ergens februari dit jaar dat FZO 3 (volgend seizoen FZO 4) voor het laatst in de wei mocht om een wedstrijd te spelen.
     
    De mensen die er toen bij waren weten het wellicht nog goed: Nummer 4 Sterrenwijk werd, met bij vlagen erg goed voetbal, verslagen en mede daarom was het verdomd jammer dat Corona roet in het eten gooide. We zaten in een flow.
     
    Nu de Corona stofwolken langzamerhand uit het zicht lijken te verdwijnen komen er weer betere tijden aan voor de liefhebbers van het mooiste spelletje ter wereld.
     
    Ineens kwam daar enkele weken geleden Björn de groepsapp binnen met de vraag of we tegen Vliegdorp wilden oefenen. Dat was niet tegen dovemansoren.
     
    En zo toog FZO richting Soesterberg afgelopen zaterdag.
    Nog niet geheel compleet overigens. Ontbrekende spelers waren onder andere Hafid (nog niet fit), Henk Jan ( “Ik kan niet”), Leo (lappen tekst met iets van haperende nanny’s en winkelen ofzo), Richard ( bierdrinken, wat mavo-Frans praten en vissen), Alex ( “ Ik kan ook niet”) en Maarten ( lichte coronaverschijnselen).
     
    Al met al arriveerden we met 12 man, dus 1 reservespeler.
    Vliegdorp was al aan de warming-up begonnen toen de eerste FZO’ers hun auto’s parkeerden en de Soesterbergers bleken met veel man. 19 om exact te zijn. 7 wissels....
     
    Meteen na de aftrap nam de jonge thuisploeg het initiatief en na een kwartier werd het 1-0  door een prachtige kopbal waarop de goed keepende Björn kansloos was. Ook daarna kregen de geelzwarten enkele kleine mogelijkheden maar na zo’n 25 minuten nam FZO stukje bij beetje het initiatief over. Wessel en Casper werden steeds dreigender over de flanken en ook Stan ging beter voetballen. Die laatste scheurde overigens in de eerste tien minuten tot drie keer toe bijna  z’n enkelbanden omdat hij in z’n eigen Touzani bewegingen trapte. Sober voetballen staat hem beter en op die manier kan hij van grote waarde zijn voor het team en voor z’n lichaam.
     
    Na een klein half uur kwam Roelant als een duveltje uit een doosje door het midden alleen op de keeper af en scoorde uitermate beheerst. 1-1.
    Roelant werkte zoals altijd hard maar had er even geen rekening mee gehouden dat de biertjes van de vrijdag ervoor er ook als een duveltje uit een doosje uit wilden.
    En zo geschiedde.
     
    Terwijl Roelant langs de kant wat antiperistaltische bewegingen van z’n slokdarm stond te oefenen werd hij uitstekend vervangen door Enno. Vlak voor rust kwam Vliegdorp middels een zondagsschot op 2-1. Meteen daarna mochten we rusten en roken.
     
    Gezien de 7 wissels van Vliegdorp verwachtten we een stormloop. Zeker gezien het feit dat het ook nog eens erg warm was en in het eerste deel al een groot deel van de krachten verspeeld leek.
     
    Niets bleek minder waar.
    In plaats van met de laatste krachten te smijten werd er wat anders gevoetbald: Slimmer lopen, ruimte voor jezelf creëeren en elkaar coachen en daarnaar luisteren was het devies.  Het middenveld onder leiding van Bono kreeg steeds meer de overhand. Opbouwen en het hanteren van de lange bal werden goed met elkaar afgewisseld.
     
    Na een kwartier resulteerde dat, na vloeiend middenveld spel,  in een “chique” goal van Wessel. De sluwe rechtsbuiten liet vanaf de rechterkant de keeper kansloos met een heerlijke stift. 2-2.
    Even later kregen we een penalty na weer een goede aanval.
    Daar wist ondergetekende wel raad mee.2-3.
     
    Weer een paar minuten later werd deze ouwe lul diep gestuurd van achteruit en mocht ik derhalve op identieke wijze als Wessel de 2-4 aantekenen. “ Mooie goal ouwe!” , hoorde ik iemand roepen. Zelf was ik trotser op de sprint die ik tegen de 18-jarige rechtsback won. Deze leek qua gezicht op spits Haaland van Dortmund maar qua postuur op Jan van Bulken. Die laatste kanttekening moet wel eventjes geplaatst worden.
     
    Een paar minuten  later weer maakte Vliegdorp de aansluitingstreffer uit de kluts.
    Echter enkele minuten daar weer na ging razende Roelant (inmiddels anderhalve kilo lichter) opnieuw alleen op de goal af en wederom bleef hij koelbloedig en tekende zo voor de 3-5. Dat oud-FZO’er René Kuis in de laatste seconde de 4-5 nog binnenschoot deed niet meer terzake.
     
    FZO stapte zowel voetballend als ook mentaal de beste ploeg van het veld en kon terugkijken op een puike tweede helft.
     
    Zonder uitblinkers te noemen wil ik toch even vermelden dat ik (en veel medespelers met mij) diep respect hebben voor ons aller Driekus. Ook tegen Vliegdorp was hij weer tomeloos qua inzet en ook nu dacht hij weer puur in het teambelang. Vergis je ook niet in z’n kwaliteiten aan de bal. Driekus is oprecht een sieraad voor het team en de club. Waarvan akte.
     
    Na afloop werd op het terras van Villa van Aalten nog wat nagepraat en was de conclusie eenduidig: Het kan een mooi jaar worden als we op deze voet verder gaan.
     
    Daar kan je op gaan hopen maar hoop is uitgestelde teleurstelling en daarom moeten we er op vertrouwen dat we iets moois gaan neerzetten het komende seizoen.
     
    Zoals een onderschat politicus ooit eens zei: “ Ik heb d’r zin an!!”
     

    Polly.